چه زمانی آپلود مغز انسان امکان پذیر می گردد؟ - وبلاگ نام تو

به گزارش وبلاگ نام تو، آپلود مغز که از نظر فنی به عنوان شبیه سازی کل مغز شناخته می گردد، این ایده است که می توانید یک مغز (و احتمالا فکر) را دیجیتالی کنید. با این کار بعد از فوت فرد موردنظر، مغز او در کامپیوتر برای همواره باقی می ماند. اما این ایده تا چه حد واقع بینانه است؟

چه کسی می خواهد تا ابد زندگی کند؟

اول از همه باید به این سوال پاسخ دهیم که چرا کسی می خواهد چنین کاری را انجام دهد؟ در جواب به این سوال باید بگوییم که افراد زیادی دوست دارند حتی بعد از مرگ هم به حضور در زمین ادامه دهند. به غیر از انگیزه های نسبتا خودمحور، کاربرد های بالقوه جالبی برای این نوع فناوری وجود دارد.

به عنوان مثال با حفظ مغز افراد های بسیار باهوش، برای همواره می توانیم از ایده های درخشان آن ها بهره ببریم. از طرف دیگر بدون احتیاج به رمزگشایی آگاهی، با این فرایند امکان بهره گیری از سیستم های هوش مصنوعی به شدت قوی مهیا می گردد. با این روش دانشمندان می توانند فکر انسان را به فضا بفرستند و دیگر نگرانی بابت زنده نگه داشتن بدن فضانوردان نداشته باشند. این ایده ها فقط بخشی از پتانسیل های فناوری آپلود مغز هستند و به همین دلیل در حال حاضر پژوهش های جدی و گسترده ای در رابطه با این موضوع در جریان است.

با این حال صرفا به این علت که نیرو و پول کافی برای حل مشکل در اختیار دارید، یه این معنی نیست که می توانیم به جاودانگی دیجیتال دست پیدا کنیم. زیرا در این زمینه موانع جدی وجود دارد.

مشکل اول: فکر چیست؟

در ظاهر، این یک سوال احمقانه به نظر می رسد. با وجود اینکه تمام ما انسان ها دارای فکر و افکار هستیم، اما در خصوص اینکه فکر چیست و چگونه کار می نماید چیز زیادی نمی دانیم. ما چیزهای زیادی در خصوص نحوه عملکرد روانشناسی انسان، نحوه عملکرد نورون ها و نحوه عملکرد ساختارهای خاص مغز، یا حداقل کاری که آنها انجام می دهند، آموخته ایم. اما تمام این قطعات پازل درک درست و همه جانبه ای از عملکرد فکر را ارائه نمی دهند.

واقعیت این است که همچنان رازهای اساسی در خصوص رابطه فکر و بدن وجود دارد. به عنوان مثال، آیا فقط تقلید از مغز کافی است؟ آیا باید از کل مغز الگوبرداری کنیم؟ آیا فکر می تواند بدون بدن عمل کند؟ آیا بدن را هم باید کپی کرد؟ بعلاوه باید به این واقعیت بپردازیم که دقیقا نمی دانیم کدام بخش های مغز اهمیت بسیار بیشتری دارد و از عملکرد مغز در سطح پایین اطلاعات دقیقی نداریم.

مشکل دوم: به کامپیوترهای قوی تری احتیاج داریم

برای ایجاد شبیه سازی های بسیار پیشرفته، به قدرت محاسباتی بسیار زیادی احتیاج داریم. اما حد توان موردنظر، به چیزی که قصد شبیه سازی آن را داریم بستگی دارد. به عنوان مثال ممکن است مشخص گردد که بخش بزرگی از مغز احتیاجی به شبیه سازی ندارد ولی از طرف دیگر شاید باید تک تک سلول ها شبیه سازی گردد. شکاف بزرگی در توان محاسباتی مورد احتیاج بین این دو حد وجود دارد، اما حتی در سطح پایین، احتیاجهای محاسباتی چشمگیر است.

پروژه مغز آبی یک پروژه تحقیقاتی واقعی با هدف شبیه سازی مغز موش است. این پروژه در سال 2005 شروع شد و تا سال 2019 تیم تحقیقاتی اعلام کردند که نقشه برداری از کل قشر موش را تکمیل نموده اند و در حال آماده سازی برای اجرای آزمایش های EEG مجازی هستند. با وجود استفاده از ابرکامپیوتر بسیار قدرتمند، مدل سازی قشر مغز موش بسیار سنگین و پیچیده شده بود. بنابراین اگر شبیه سازی مغز موش بسیار پیچیده تر از حد انتظار باشد، بدون شک برای شبیه سازی مغز انسان به میلیاردها برابر توان سخت افزاری بیشتری احتیاج داریم.

مشکل سوم: باید روش های اسکن مغز بهبود پیدا کند

دیجیتالی کردن مغز به معنای اسکن کردن تمام بخش های آن است. اما برای اسکن های بسیار دقیق، مغز باید به برش های بسیار نازک تقسیم گردد که چنین کاری مطمئنا برای صاحب مغز خبر خوبی نیست. حتی با این کار هم لزوما یک اسکن بسیار دقیق برای آپلود مغز به دست نمی آید. روش های اسکن غیرتهاجمی، مانند fMRI، جزئیات این روش های اسکن مخرب را ندارند، اما این فناوری همواره در حال بهبود است.

اگر ساختار بیولوژیکی مغز برای آپلود یک فکر لازم است، در این صورت باید توانایی ما برای اسکن و دستیابی به ساختارها به طور چشمگیری افزایش پیدا کند. ممکن است در نهایت معلوم گردد که نحوه عملکرد مغز ما مبتنی بر چیزهایی است که در سطح زیراتمی و فیزیک کوانتومی اتفاق می افتد و در این صورت جمع آوری اطلاعات مورداحتیاج برای آپلود مغز بسیار سخت تر می گردد.

مشکل چهارم: چنین کاری کپی کردن است، نه آپلود کردن

یکی از چالش های مهم پیش رو برای این کار، این است که آپلود مغز در واقع نوعی کپی کردن محسوب می گردد نه انتقال. به عبارت دیگر هرچقدر هم کوشش کنیم، با فوت شدن بدن فعلی، مغز فعلی هم می میرد. اما فکر بارگذاری شده دقیقا مانند شما فکر می نماید و تمام خاطرات و تجربیات شما را خواهد داشت.

اما اینکه چنین چیزی واقعا اهمیت دارد یا نه، یکی از سوال های پیش روی فیلسوفان است. اگر کپی کردن اطلاعات مغز روی مغز دیگر امکان پذیر گردد، در حقیقت شمای اصلی در کنار نفر کپی قرار می گیرید ولی بلافاصله بعد از آپلود، فرایند واگرایی این دو فکر شروع می گردد و به دو فرد متفاوت تبدیل خواهید شد.

چه زمانی آپلود مغز به واقعیت تبدیل می گردد؟

برای مشکلاتی که چالش های آن ها محدوده مشخصی ندارد، مشخص یک جدول زمانی غیرممکن است. شاید هیچوقت آپلود فکر امکان پذیر نگردد و شاید همین سال آینده در این زمینه پیشرفت حیرت انگیزی اتفاق بیفتد. همین حالا هم بعضی از سیستم های هوش مصنوعی می توانند رفتارهای کاربران و حتی صدای آن ها را تقلید نمایند. اگرچه این اقدامات بسیار مجذوب کننده هستند، اما در نهایت جایگزین آپلود مغز نمی شوند.

با توجه به اینکه طی سال های آینده با پیشرفت های گسترده ای در زمینه پردازش های هوش مصنوعی و توان سخت افزاری روبرو خواهیم شد، احتمالا در زمینه آپلود مغز هم اقدامات بسیار موثری انجام خواهد شد. اما در هر صورت اینکه شاهد آپلود مغز خواهیم بود یا نه، هنوز با قاطعیت نمی توانیم در این زمینه پیش بینی کنیم.

منبع: How To Geek