از کروئلا تا اسپنسر؛ طراحان لباس سینما چگونه جامه های فاخر خلق می نمایند؟
به گزارش وبلاگ نام تو، مسابقه طراحی لباس، رویای طراحی است، از دنیا فانتزی تلماسه گرفته تا لندن دهه 1970 در کروئلا، خلق مجدد جامه های بلند و افسانه ای زنانه در فیلم بزرگداشت و شلوار های نمایانگر قدرت لوسیل بال در فیلم ریکادو بودن، که یاری می نماید تا داستان یک فرد پیشرو و تاثیرگذار روایت گردد. طراحانی مثل شنل در درام روان شناختی اسپنسر مشارکت داشتند، در حالی که خانه مد گوچی، آرشیو لباس خود را در اختیار عوامل فیلم خاندان گوچی قرار داد.
ریکادو بودن
طراح لباس: سوزان لیال
لیال کمد لباسی را برای شخصیت مجری لوسیل بال که از طرفی در پشت صحنه، یک تهیه نماینده و همسر به نام لوسیل آرناز است، درست کرد که نقشش را نیکول کیدمن بازی می نماید. برای وجه دوم شخصیت او، در جایی آرناز کت و شلوار های زنانه به تن می نماید. در حالی که سکانس فیلم مربوط به تصویربرداری یک هفته از برنامه ماندگار من لوسی را دوست دارم می گردد، لیال گاهی اوقات به تن کیدمن شلوار می پوشاند که حتی در دهه 1960 میلادی نیز ظاهری است که بیشتر نمایانگر زنان پیشرو و قدرتمند است و نه لباسی از کمد یکی از زنان امروزی.
لیال می گوید: او مثل یک رئیس لباس می پوشید و به همین خاطر بود که او با آن لباس ها، دیگر شبیه لوسی ریکادو نبود. با رنگ ها و وقار مخصوصش. او مثل لوسی ریکاردو (شخصیت برنامه من لوسی را دوست دارم) شلوار می پوشد که در نوع خودش پیشگامانه است. مهم تر از همه این بود که او با آن رنگ های مدرن و زیبای کالیفرنیایی، بیشتر شبیه یک ستاره هالیوود به نظر برسد. او مثل یک منشی نیست. او مثل یک زن پیشرو است که واقعا هم بود.
برای خاویر باردم در نقش دسی آرناز، لیال از این موضوع آگاه بود که آرناز در لباس پوشیدن خوش ذوق است و درک درستی از قدرت این را داشت که چگونه به نظر می رسید. او خوشتیپ بود و از خانواده متمول کوبایی می آمد. باردم با تاکسیدوی سبز خود همه را شیفته می نماید که رنگ غیرمعمولی برای تاکسیدو به شمار میرود و البته جنسش هم از کتان بود که آن هم غیرعادی بود. لیال می گوید: این لباس خودش را به خوبی نشان داد.
کروئلا
طراح لباس: جنی بیون
بیون به وسیله کریگ گیلسپی به پروژه سرآغاز شخصیت کروئلا دیویل دعوت شد که نقشش را اما استون بازی می نماید. این فیلم که در لندن و در اوج عصر پانک رخ می دهد، بزرگترین پروژه ای است که بیون تا به امروز داشته است. او در مجموع 47 عدد تغییر لباس برای کروئلا و 33 عدد برای بارونس که نقشش را اما تامپسون بازی می نماید، تدارک دید.
پالت رنگی او متشکل بود از رنگ های سیاه، سفید، خاکستری و قرمز. اما برگ برنده این فیلم، لباس زباله ای است که در آن کروئلا از یک کامیون دفع زباله بیرون می آید، آن هم با یک لباس بزرگ و با استایل کوتور. بیون می گوید: ما از لباس ها و پارچه های قدیم و هر چیزی که می توانستیم پیدا کنیم، استفاده کردیم. یکی دیگر از نقاط قوت فیلم لباس شب قرمز بود که آن را در مهمانی شبی که بارونس برگزار کرد، پوشیده بود. بیون می گوید: لباس قرمز جایی خودش را نشان می دهد که کروئلا باید خودش را به بارونس اثبات کند. من فکر می کنم در جایی 12 نفر را دیدم که دور میز نشسته اند که شامل دانش آموزان و کارآموزان بودند و دارند گلبرگ های دست دوز را آماده می نمایند.
خاندان گوچی
طراح لباس: جنی ییتس
گوچی آرشیو لباسش را در اختیار ییتس گذاشت که از میان آن ها، او چند لباس و اکسسوری را بیرون کشید تا بتواند به هدف ساختن لباس های اصلی فیلم برای شخصیت ها دست یابد. در یکی از صحنه های کلیدی، لباس عروسی برای پاتریزیا رجیانی (با بازی لیدی گاگا) که به وسیله ییتس و طراح همکارش دومینیک یانگ طراحی و آماده شده، از لباس واقعی رجیانی الهام گرفته شده است. این لباس که با نوار های سفید رنگ تکه دوزی شده است، تور طویلی دارد که با آن هماهنگ است. دوختن این لباس تقریبا 10 هفته زمان برده است که همه اش به وسیله دست صورت گرفته است.
ییتس بعلاوه با یانگ در طراحی لباس های مهمانی بالماسکه نیز همکاری کرد، آن هم در آماده سازی یک لباس قرمز رسمی. در ابتدا این لباس بسیار دراز بود، اما ریدلی اسکات تمایل داشت که بخش بیشتر از پا های لیدی گاگا نمایان باشد، پس به همین علت او 46 سانتیمتر از آن را کوتاه کرد.
اسپنسر
طراح لباس: ژاکلین دوران
ما کار سریال تاج را از هیچ نوعش، یا حتی شکل و شمایل آن انجام ندادیم. هدف اصلی، پیداکردن چیزی بود که تجلی از دایانا باشد، نشانی از سبک یا چیزی که او می توانست بپوشد و یا در ردیف لباسهایش قرار می داد. آنگونه که ما برای فیلم می خواستیم. دوران درباره لباس های اسپنسیر می گوید، درامی که درباره پرنسس دایانا (با بازی کریستن استوارت) و شرایط روحی او به هنگام تعطیلات زمستانی با خانواده سلطنتی شوهر خود است.
طرح اصلی لباس کرم رنگ برجسته ای که در پوستر فیلم نیز از آن استفاده شده است، از شنل بود. یک لباس اصیل از کارل لگرفلد در اواسط دهه 80 میلادی. دوران می گوید: این لباس برای ما زیادی گران بود تا بتوانیم از آن استفاده کنیم. شنل به ما گفت که قادر نیستیم از آن در محیط بیرونی استفاده کنیم و تنها می توان برای چند ساعت آن را پوشید. در انتها آنها گفتند که نسخه ای از آن را در اتاق کار های کوتور خود درست می نمایند. آن ها یک نسخه بدل فوق العاده و بی نقص از لباس اصلی را درست کردند که در فیلم از آن استفاده شد.
منبع: Variety
منبع: دیجیکالا مگ