دلیل از دست دادن میدان مغناطیسی مریخ چیست؟ - وبلاگ نام تو

به گزارش وبلاگ نام تو، زمانی تصور می شد، مریخ به قدری مرطوب بوده که سطح آن با آب اقیانوس پوشیده شده است. این تاریخچه آب در مریخ این احتمال را افزایش می دهد که مریخ زمانی خاستگاه حیات بوده است.

به گزارش ایسنا به نقل از تک اکسپلوریست، تصور می گردد که با از دست دادن میدان مغناطیسی محافظ مریخ، تابش خورشیدی و باد خورشیدی هوا و آب مریخ را به مقدار زیادی از بین برده است.

تحقیق تازه محققان دانشگاه توکیو، ژاپن شرایطی را که میلیارد ها سال پیش در هسته مریخ انتظار می رفت را بازسازی کرد شاید این تحقیق علت ناپدید شدن میدان مغناطیسی مریخ را شرح دهد. دانشمندان دریافتند که وضع فلز مذابی که گمان می رود در مریخ وجود داشته، شاید باعث ایجاد یک میدان مغناطیسی مختصر شده و سپس محو شده است.

پیش از این چندین معما در خصوص مریخ حل شده، اما یک سوال که به طور خاص فکر پروفسور کی هیروس از دپارتمان علوم زمین و سیاره شناسی دانشگاه توکیو را به خود مشغول نموده این است که باید یک میدان مغناطیسی در اطراف مریخ وجود داشته باشد با این وجود چرا آنجا چنین چیزی وجود داشته و چرا اینقدر کم بوده است؟

گروهی به رهبری دانشجوی دکتری، شونپی یوکو در آزمایشگاه هیروس روش تازهی برای آزمایش چیزی که در واقعیت از ما بسیار دور است را آنالیز کرد.

هیروس گفت: میدان مغناطیسی زمین به وسیله جریان های همرفتی بزرگ و غیرقابل تصوری از فلزات مذاب در هسته آن راهنمایی می گردد. تصور می گردد که میدان های مغناطیسی در سیارات دیگر نیز به همین ترتیب عمل می نمایند.

اگر چه ترکیب داخلی مریخ هنوز ناشناخته است، شواهد به دست آمده از شهاب سنگ ها نشان می دهد که این ترکیب آهن مذاب غنی شده با گوگرد است. علاوه بر این، مطالعات لرزه ای کاوشگر اینسایت (InSight) ناسا به ما می گویند که هسته مریخ کمتر متراکم و بزرگ تر از آن چیزی است که پیش از این تصور می شد. این موارد حاکی از وجود عناصر سبک تر اضافی مانند هیدروژن است. با این جزئیات، ما آلیاژ های آهنی را آماده کردیم که انتظار داشتیم هسته را تشکیل دهند و آن ها را تحت آزمایش قرار دادیم.

دانشمندان در آزمایش های خود از الماس، لیزر و یک مورد نادر استفاده کردند. آنان نمونه ای از آهن، گوگرد و هیدروژن (Fe-S-H) ساختند. به گفته دانشمندان، زمانی هسته مریخ از این ماده ساخته شده بود.

قرار دادن نمونه بین دو الماس و فشرده سازی آن در حین گرم شدن توانست دما و فشار هسته را شبیه سازی و تخمین بزند. مشاهدات نمونه با اشعه ایکس و پرتو های الکترونی به گروه امکان داد تا تصور کند در حین ذوب تحت فشار چه اتفاقی می افتد. آنان بعلاوه توانستند چگونگی تغییر ترکیب نمونه را طی آن موقع ترسیم نمایند.

هیروس ابراز کرد: ما از تماشا یک وضع خاص که می توانست خیلی چیز ها را شرح دهد، بسیار شگفت زده شدیم. ابتدا Fe-S-H همگن به دو مایع مختلف با سطحی از پیچیدگی که قبل از این تحت این نوع فشار ها دیده نشده بود، جدا شد. یکی از مایعات آهنی سرشار از گوگرد و دیگری غنی از هیدروژن بود و این برای شرح پیدایش و مرگ نهایی میدان مغناطیسی اطراف مریخ کلیدی است.

آهن مایع غنی از هیدروژن و گوگرد کم با چگالی کمتر از آهن مایع غنی از گوگرد و خالی از هیدروژن متراکم تر بالاتر می رود و باعث ایجاد جریان های همرفتی می گردد. در واقع این جریان ها یک میدان مغناطیسی برای حفظ هیدروژن در جو اطراف مریخ ایجاد می کردند. این امر به نوبه خود موجب شد آب به صورت مایع وجود داشته باشد. با این حال، قرار نبود که همیشگی باشد.

هنگامی که این دو مایع به طور کامل از هم جدا شدند، دیگر جریانی برای ایجاد میدان مغناطیسی وجود نداشت. در این رویداد باد خورشیدی هیدروژن موجود در جو را بیرون زد و باعث تجزیه بخار آب و در نهایت تبخیر اقیانوس های مریخی شد.

دانشمندان خاطرنشان کردند: همه این ها حدود 4 میلیارد سال پیش اتفاق افتاده است.

هیروس اضافه کرد: امیدواریم مطالعات لرزه ای بیشتر مریخ تایید کند که هسته به درستی در لایه های مجزا واقع شده است همان طور که پیش بینی می کنیم. اگر این طور باشد به ما یاری می نماید تا داستان چگونگی شکل گیری سیارات سنگی از جمله زمین را کامل کنیم و ترکیب آن ها را شرح دهیم و شاید فکر کنید که زمین ممکن است روزی میدان مغناطیسی خود را نیز از دست بدهد، اما نگران نباشید، حداقل تا یک میلیارد سال این اتفاق نخواهد افتاد.