ورزشکارانی که گول سینما را خوردند! - وبلاگ نام تو

به گزارش وبلاگ نام تو، به گزارش زندگی امروز ، طی چند روز گذشته نام احمد نجفی بازیگر و کارگردانی که بیشترمان با کارآگاه علوی او را به خاطر می آوریم، با اقدام عجیب و متفاوتی که انجام داده بر سر زبان ها افتاده است. او که به تازگی فیلمی را تهیه نموده و در صدد اکران عمومی آن بوده است، در جریان پروانه نمایش گرفتن و مشکلاتی که در راستا وجود داشت، اعتراض هایی را نسبت به شورای صنفی نمایش ابراز کرد.

پس از اینکه فیلمش از 18 بهمن ماه در سینماهای کشور اکران شد، حالا نسبت به شرایط اکران اعتراض هایی را وارد دانسته و البته شبانه با خودش خاک و آب بُرده و در ورودی محل شورای صنفی را به گفته خودش گِل گرفته و همه را در دیده نشدن فیلمش مقصر دانسته است.

من یک ایرانی ام!

فیلمی که احمد نجفی بابت آن صدای اعتراضش را بلند نموده، من یک ایرانی ام نام دارد، به کارگردانی محمدرضا آهنج و علیرضا حیدری کشتی گیر آزادکار کشور که افتخارات متعددی در این رشته ورزشی کسب نموده، بازی می نماید. اما نکته اش، این است که من یک ایرانی ام در حدود 20 روزی که در سینماهای کشور اکران شده، نتوانسته توجه مخاطبان را به خودش جلب کند و پیوند حیدری با سینما به اسم نقش اول چندان به مذاق اهالی هنر خوش نیامده و فیلم در این مدت هم نتوانسته فروش چندانی داشته باشد. در چنین شرایطی شاید به نظر برسد که نجفی با کارهایش می خواهد نام خود و فیلمش را بر سر زبان بیندازد تا در سینما دیده گردد!

البته کارگردان فیلم هم از اینکه او را از جریان اکران فیلم باخبر نکردند، ابراز نارضایتی نموده و گفته بود که حتی خودش را به اکران خصوصی فیلم دعوت ننموده اند و هنوز نتوانسته فیلم را روی پرده سینما ببیند و حتی از مردم هم می خواهد که برای تماشا فیلم به سینما نفرایند.

ورزشکاران سینما

حضور در سینما و تلویزیون از آن دسته اتفاق های مجذوب نماینده برای هر آدمی است، حتی اگر خیلی خجالتی باشید و از تصور جلوی دوربین رفتن تمام بدنتان عرق کند، باز هم اگر فرصتی برای حضور در این حوزه را داشته باشید، احتمالا آن را از دست نمی دهید.

جلوی دوربین رفتن علاوه بر اینکه می تواند به وسیله درس و تحصیل، رفاقت و آشنا داشتن باشد، حتی ممکن است به وسیله ورزش اتفاق بیفتد! شاید در ابتدا بی ربط به نظر برسد، اما در روزگاری بسیاری از فیلمسازها برای اینکه بتوانند مخاطبان را برای تماشا فیلم های شان به سینما بکشانند، از ورزشکاران معروف بهره می گرفتند؛ نمونه ای که در خصوص محمدعلی فردین، رضا بیک ایمانوردی و سعید راد نتیجه مثبتی در پی داشت و این افراد ضمن حضور در فضای ورزشی در سینما هم خوش درخشیدند. به نظر می رسد در دورانی که مردم از داستان بزن بزن خوششان می آمد، حضور این ورزشکاران که هم ظاهر خوبی داشتند هم می توانستند پیروز دعواهای ناموسی باشند؛ برای مخاطبان مجذوب نمایندهیت داشت و این طور شد که توانستند جای خودشان را در دل مخاطبان باز نمایند و حتی امروز هم نام شان را با احترام و یاد خوش به زبان بیاورند. هرچند همه ورزشکاران مشتاق در این حوزه پیروز نبودند.

در هر صورت جادوی سینما هرکسی را جذب خودش می نماید، شاید مجذوب نمایندهیت حضور در آن برای ورزشکاران به این علت باشد که آن ها روزگاری برای خودشان معروفیت داشتند و شناخته می شدند، اما به واسطه بالا رفتن سن بخشی از محبوبیت و شناخت را از دست دادند و فکر می نمایند احتمالا سینما می تواند حلقه مفقوده آن ها برای برگشت میان مخاطبان باشد. در حالی که این تصور برای همه نتیجه یکسانی ندارد و موردهای زیادی که شکست خورده اند، نشان می دهد برای رسیدن به معروفیت در بازیگری فقط یک ورزشکار مشهور بودن کفایت نمی نماید.

افول ستاره های ورزشی در سینما

با اینکه فرایند استفاده از ورزشکاران در فیلم ها و سریال ها از قبل انقلاب بوده، اما بعد از انقلاب حضور افرادی چون علی پروین، احمدرضا عابدزاده، هادی ساعی، علی انصاریان، علیرضا نیکبخت واحدی، حمید استیلی، جواد زرینچه، نیما نکیسا، کریم باقری، مجید سبزی و... خیلی برای شان دستاورد خاصی نداشت. شاید یکی از نکته های دیده نشدن این ورزشکارها را در کار نکردن آن ها با آدم های شناخته شده دانست، از طرفی استفاده از همه توانایی ها و کارهایی که در دوران ورزش انجام داده بودند در فضای سینما و فیلم مجذوب نمایندهیت چندانی نداشت و مهم نبود فرد چقدر در در زمین چمن یا روی تشک کشتی مورد احترام باشد، سینما اقتضائات خودش را می طلبید، آدم ها و روابط شان با دنیای ورزش فرق می کرد و حتی ممکن بود بعضی برخوردها برای ورزشکاران عجیب و ناراحت نماینده باشد.

در بعضی موارد هم این ورزشکاران که به هر حال برای خودشان جایگاهی داشتند، می خواستند یک شبه در سینما هم دیده شوند، در حالی که سینما این طور نبود و امکان اینکه ورزشکار دیروز و بازیگر امروز در اولین حضور جلوی دوربین مورد سوال و نقد قرار بگیرد، خیلی زیاد نبود، نقدهایی که در بعضی موارد هم چندان به مذاق افراد خوش نمی آید. موارد مختلفی بود که حضورشان چندان مثبت نبوده و حتی بعد از یک یا دوبار تجربه بازی این حوزه را رها نموده اند، مجید سبزی در سریال به سوی افتخار به کارگردانی سیروس مقدم بازی کرد و نامش را دوباره بر سر زبان ها انداخت و حتی میتوان گفت حضور او در این سریال فرایند حضور ورزشکارها را دوباره آغاز کرد.

جواد زرینچه از دیگر فوتبالیست هایی بود که در نقش خودش و در یک فیلم سینمایی به نام مثلث آبی به کارگردانی هادی صابر بازی کرد. البته علی کفاشیان و آندرانیک تیموریان هم در پایتخت3 و در نقش خودشان حضور پیدا کردند.

علی پروین و حمید استیلی از دیگر فوتبالیست هایی هستند که جلوی دوربین رفتند، فیلم سینمایی فوتبالیست ها به کارگردانی علی اکبر ثقفی با بازی این دو ورزشکار ساخته شد که البته فیلم چندان پیروزی نبود و این نام ها هم نتوانست کسی را به سینما بکشد.

در این میان احمدرضا عابدزاده در سال 79 و زمانی که هنوز دروازه بان تیم پرسپولیس بود، جلوی دوربین کاظم معصومی رفت و در فیلم ازدواج غیابی بازی کرد. فیلمی که داستانی تخیلی از زندگی واقعی عابدزاده را روایت می کرد، البته این دروازه بان دیگر در هیچ فیلمی بازی نکرد. نکته اینکه ازدواج غیابی برای عابدزاده حاشیه هایی را هم داشت و به علت اختلافاتی که با تهیه نماینده پیدا نموده بود از ادامه بازی انصراف داد و مجبور شدند خاتمه این فیلم را تغییر دهند.

مورد متفاوت پژمان جمشیدی

قطعا یکی از معروف ترین کسانی که بعد از ورزش به سینما روی آورد و اتفاقا پیروز هم بود، پژمان جمشیدی است. سال 90 جمشیدی در سریال ساختمان پزشکان و در نقش خودش بازی کرد، حضورش در این مجموعه جرقه ساخت سریالی بر اساس زندگی فوتبالی اش را در فکر برادران قاسم خانی زد و پژمان در سال 92 ساخته شد. سریالی که هم سر و صدای زیادی داشت هم مخاطبان با آن ارتباط گرفته بودند.

او بعد از فوتبال، حالا در سینما، تلویزیون و تئاتر بازی می نماید و هم مخاطبان و هم کارگردان ها از کارش راضی هستند. پژمان جمشیدی علاوه بر اینکه خودش استعداد بازیگری داشت، این شانس را پیدا کرد که بازیگری را با آدم های حرفه ای و سرشناس این حوزه آغاز کند و البته جمشیدی آمده بود که بماند و برای این ماندن کوشش کرد تا جایی که سال جاری و در سی و ششمین دوره جشنواره فیلم برای بازی در فیلم سوتفاهم نامزد دریافت جایزه برترین بازیگر مکمل نقش مرد شد.

منبع:برترینها